Interview met Jan Vente, gemeente Lopik

Terug van even weggeweest is Jan Vente. Hij is al vele jaren betrokken bij het Platform, onder meer als voorzitter. De gemeente Lopik heeft zich eind 2023 aangesloten bij het Platform. Als wethouder van Lopik is hij tevens de trekker van het VNG-netwerk van veenweidegemeenten. Vanwege deze ervaring en om de lijnen tussen het Platform en de VNG rondom dit thema kort te houden neemt Jan deel aan de bestuurlijke kerngroep.

We vroegen Jan Vente waarom de gemeente Lopik deelnemer is geworden aan het Platform. “Ook Lopik is een gemeente met een bodem van veen (westen ven de gemeente) en klei op veen. We hebben dus te maken met bodemdaling. Zowel de aanpak van bodemdaling voor het klimaatakkoord (rond Polsbroek) als het tegengaan van zettingen in de kernen is voor ons belangrijk. We willen graag dat de bijdragen van het rijk voor de aanpak van bodemdaling via het gemeentefonds behouden blijven. Die zijn ook voor onze gemeente nodig. Dan moeten we de lobby hiervoor ook steunen. Naast de lobby voor blijvende financiële middelen voor de aanpak bodemdaling is voor ons ook kennisdeling heel belangrijk.”

“Ik ben vanuit mijn vorige gemeente al sinds 2006 betrokken bij het Platform en daarnaast zit ik namens de VNG in de Nationale Regiegroep Veenweiden. Ik breng dus een heel netwerk en veel bestuurlijke ervaring op dit terrein met me mee. Daarnaast ben ik jarenlang verantwoordelijk geweest voor een groot project voor de aanleg van natte natuur waarbij tegengaan bodemdaling ook een belangrijk onderdeel was. Tevens heb ik veel ervaring met een programma van en voor boeren in het veenweidegebied om tot aangepaste en nieuwe verdienmodellen te komen. Daarbij speelde de veenbodem ook een belangrijke rol.”

Op de vraag over zijn persoonlijke ervaring met bodemdaling antwoordt Vente: “Ik woon nu nog in Berkenwoude. Dit gebied heeft een van de dikste veenpakketten van Nederland. Je kunt het zien zakken. Onder mijn voortuin (liggend op een gedempte sloot) ligt een dik pakket EPS en Bims om te voorkomen dat het binnen een paar jaar slechts een gapend gat is. Als ik in het weekend een rondje rond het dorp wandel loop ik door prachtig veenweidegebied waar melkveehouders vaak ware kunstenaars zijn in het werken onder natte omstandigheden. Daarnaast kom ik dan door een natuurgebied met veenweidenatuur. Ik moet wel blind zijn om de schoonheid en de uitdaging van het leven op veen niet te zien.”